Nutuk'u yazarken dinlediğim şarkılar.
Gece, karanlık.
Kentin sokaklarından el, ayak çekilmiş.
Pencereleri örtük, kapıları kilitli evlerin, ışıkları sönmüş.
Ayrı ayrı veya bir arada, insanlar kabuğuna çekilmiş, herkes kendi yalnızlığına gömülmüş.
Kara, ıslak bir köpeğin iniltileri yankılanıyor ve büyüyor uzaklardan. Rüzgârın uğultusu ve başka çıt yok dışarıda.
Büyük felaketin yarattığı tarifsiz elem ve tahribat, şok dalgalarıyla en ücra köşelere değin sirayet etti.