Sahneye çıkalı beri; bütün ağırlık merkezini değiştiren, günbegün büyüyüp güçlenen ve kendi koyduğu kurallara dahi riayet etmeyen, kontrolsüz ve tehlikeli bir Leviathan.
Üstelik yarattığı kaçınılmaz sonu; en ağır ve acı biçimlerde, yadsınamaz ve yakıcı gerçeklerle idrak ediyoruz.
Zaten yabancıya gitmeyen, devede kulak; kendi oylarını alabilmek için dahi imtiyazlar verecek derecede marjinalleşiyor.
Kısıtlı en temel hak ve hürriyetlerimiz, en kötüsü de kadınlar üzerinden pazarlık bahsi ediliyor.
Solculuk yapanlar aşinadır; uzun, yorucu ve bitmek tükenmek bilmez, ardı arkası kesilmeyen, sonsuz, sıkıcı toplantılara.
Hatta çoğu zaman; alınan kararları uygulamak için, harekete geçmeye hali bile kalmaz insanların.
Belirli ilkeler ve bir program doğrultusunda, ‘ne’ ve ‘nasıl yapmalı’ konusunda; derinlemesine analizler ve tartışmaların sonucunda uzlaşmaya varılır.
Kim olsa aynısını yapacağından; isimler önemsizdir, tartışılmaz. Zira herkes, üzerine düşen tarihsel sorumluluğun bilincindedir. Eleştirilebilir ve denetlenebilirler.
Kılıçdaroğlu, Türkiye Sağı’na; hiç alışık olmadıkları bir pratik yaptırdı.
Yaşanan felaketin sorumluluğunu üstlenmediği gibi sonrasında görevini yapmaktan aciz, yetmezmiş gibi ‘krizi fırsata çeviren’ yarattığı ‘felaket ekonomisi’ marifetiyle halkın elinde avucundakiyle ‘kâr getiren alışverişler’ yapan insanlıkla bağlarını yitirmiş bir sistem.
